publicerad: 2015
förankra
för·ankra
verb
~de ~t • lägga för ankar; bildl. skaffa stöd för en uppfattning
| Finita former | |
|---|---|
| förankrar | presens aktiv |
| förankras | presens passiv |
| förankrade | preteritum aktiv |
| förankrades | preteritum passiv |
| förankra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förankra | infinitiv aktiv |
| att förankras | infinitiv passiv |
| har/hade förankrat | supinum aktiv |
| har/hade förankrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förankrande | |
| Perfekt particip | |
| en förankrad + substantiv | |
| ett förankrat + substantiv | |
| den/det/de förankrade + substantiv | |


