publicerad: 2015
förklistra
1för|klistra
[fö`r‑]
verb
~de ~t • förklistrade tapeter
| Finita former | |
|---|---|
| förklistrar | presens aktiv |
| förklistras | presens passiv |
| förklistrade | preteritum aktiv |
| förklistrades | preteritum passiv |
| förklistra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förklistra | infinitiv aktiv |
| att förklistras | infinitiv passiv |
| har/hade förklistrat | supinum aktiv |
| har/hade förklistrats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förklistrande | |
| Perfekt particip | |
| en förklistrad + substantiv | |
| ett förklistrat + substantiv | |
| den/det/de förklistrade + substantiv | |
2för·klistra
[‑klis´tra]
verb
~de ~t • tills. med sig:
| Finita former | |
|---|---|
| förklistrar | presens aktiv |
| förklistrade | preteritum aktiv |
| förklistra | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förklistra | infinitiv aktiv |
| har/hade förklistrat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förklistrande | |
förklistra sig
• övergå till klisterOrdform(er) förklistra sig


