publicerad: 2015
förklistring
1för|klistr·ing
[fö`r‑]
substantiv
~en ~ar • till 1förklistra
| Singular | |
|---|---|
| en förklistring | obestämd form |
| en förklistrings | obestämd form genitiv |
| förklistringen | bestämd form |
| förklistringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förklistringar | obestämd form |
| förklistringars | obestämd form genitiv |
| förklistringarna | bestämd form |
| förklistringarnas | bestämd form genitiv |
2för·klistr·ing
[‑klis´t‑]
substantiv
~en • till 2förklistra
| Singular | |
|---|---|
| en förklistring | obestämd form |
| en förklistrings | obestämd form genitiv |
| förklistringen | bestämd form |
| förklistringens | bestämd form genitiv |


