publicerad: 2015
förlöjliga
för·löj·liga
verb
~de ~t • elakt skoja med, håna
| Finita former | |
|---|---|
| förlöjligar | presens aktiv |
| förlöjligas | presens passiv |
| förlöjligade | preteritum aktiv |
| förlöjligades | preteritum passiv |
| förlöjliga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förlöjliga | infinitiv aktiv |
| att förlöjligas | infinitiv passiv |
| har/hade förlöjligat | supinum aktiv |
| har/hade förlöjligats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förlöjligande | |
| Perfekt particip | |
| en förlöjligad + substantiv | |
| ett förlöjligat + substantiv | |
| den/det/de förlöjligade + substantiv | |


