publicerad: 2015
genstörtig
gen|stört·ig
adjektiv
~t ~a • ⟨åld.⟩ motsträvig, uppstudsig
| Positiv | |
|---|---|
| en genstörtig + substantiv | |
| ett genstörtigt + substantiv | |
| den/det/de genstörtiga + substantiv | |
| den genstörtige + maskulint substantiv |


