publicerad: 2015
hallgolv
hall|golv
substantiv
~et; pl. ~ • till hall 1,2 golv
Singular | |
---|---|
ett hallgolv | obestämd form |
ett hallgolvs | obestämd form genitiv |
hallgolvet | bestämd form |
hallgolvets | bestämd form genitiv |
Plural | |
hallgolv | obestämd form |
hallgolvs | obestämd form genitiv |
hallgolven | bestämd form |
hallgolvens | bestämd form genitiv |