publicerad: 2015
hallgolv
hall|golv
substantiv
~et; pl. ~ • till hall 1,2 golv
| Singular | |
|---|---|
| ett hallgolv | obestämd form |
| ett hallgolvs | obestämd form genitiv |
| hallgolvet | bestämd form |
| hallgolvets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallgolv | obestämd form |
| hallgolvs | obestämd form genitiv |
| hallgolven | bestämd form |
| hallgolvens | bestämd form genitiv |


