publicerad: 2015
hallick
hallick
[hal´ik]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ sutenör
| Singular | |
|---|---|
| en hallick | obestämd form |
| en hallicks | obestämd form genitiv |
| hallicken | bestämd form |
| hallickens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hallickar | obestämd form |
| hallickars | obestämd form genitiv |
| hallickarna | bestämd form |
| hallickarnas | bestämd form genitiv |


