publicerad: 2015
hämna
hämna
verb
~de ~t • ge igen för en oförrätt mot ngn
| Finita former | |
|---|---|
| hämnar | presens aktiv |
| hämnas | presens passiv |
| hämnade | preteritum aktiv |
| hämnades | preteritum passiv |
| hämna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hämna | infinitiv aktiv |
| att hämnas | infinitiv passiv |
| har/hade hämnat | supinum aktiv |
| har/hade hämnats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| hämnande | |
| Perfekt particip | |
| en hämnad + substantiv | |
| ett hämnat + substantiv | |
| den/det/de hämnade + substantiv | |
hämna sig
• straffa sig: det kan hämna sig att ta för höga lånOrdform(er) hämna sig


