publicerad: 2015
illfundighet
ill|fund·ig·het
substantiv
~en illfundig
| Singular | |
|---|---|
| en illfundighet | obestämd form |
| en illfundighets | obestämd form genitiv |
| illfundigheten | bestämd form |
| illfundighetens | bestämd form genitiv |


