publicerad: 2015
illuminera
il·lum·in·era
verb
~de ~t • lysa upp festligt; färglägga; jfr illumination
| Finita former | |
|---|---|
| illuminerar | presens aktiv |
| illumineras | presens passiv |
| illuminerade | preteritum aktiv |
| illuminerades | preteritum passiv |
| illuminera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att illuminera | infinitiv aktiv |
| att illumineras | infinitiv passiv |
| har/hade illuminerat | supinum aktiv |
| har/hade illuminerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| illuminerande | |
| Perfekt particip | |
| en illuminerad + substantiv | |
| ett illuminerat + substantiv | |
| den/det/de illuminerade + substantiv | |


