publicerad: 2015
impromptu
im·promptu
[‑pråm´ptu]
substantiv
~t ~n • musikstycke som ger intryck av improvisation, fantasistycke för piano
| Singular | |
|---|---|
| ett impromptu | obestämd form |
| ett impromptus | obestämd form genitiv |
| impromptut | bestämd form |
| impromptuts | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| impromptun | obestämd form |
| impromptuns | obestämd form genitiv |
| impromptuna | bestämd form |
| impromptunas | bestämd form genitiv |


