publicerad: 2015
improvisationsförmåga
im·pro·vis·at·ions|för·måga
substantiv
~n improvisation förmåga 1
| Singular | |
|---|---|
| en improvisationsförmåga | obestämd form |
| en improvisationsförmågas | obestämd form genitiv |
| improvisationsförmågan | bestämd form |
| improvisationsförmågans | bestämd form genitiv |


