publicerad: 2015
individualisering
in·di·vidu·al·is·er·ing
substantiv
~en ~ar individualisera
| Singular | |
|---|---|
| en individualisering | obestämd form |
| en individualiserings | obestämd form genitiv |
| individualiseringen | bestämd form |
| individualiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| individualiseringar | obestämd form |
| individualiseringars | obestämd form genitiv |
| individualiseringarna | bestämd form |
| individualiseringarnas | bestämd form genitiv |


