publicerad: 2015
individualist
in·di·vidu·al·ist
[‑is´t]
substantiv
~en ~er individualism
| Singular | |
|---|---|
| en individualist | obestämd form |
| en individualists | obestämd form genitiv |
| individualisten | bestämd form |
| individualistens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| individualister | obestämd form |
| individualisters | obestämd form genitiv |
| individualisterna | bestämd form |
| individualisternas | bestämd form genitiv |


