publicerad: 2015
inmutning
in|mut·ning
substantiv
~en ~ar inmuta
| Singular | |
|---|---|
| en inmutning | obestämd form |
| en inmutnings | obestämd form genitiv |
| inmutningen | bestämd form |
| inmutningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inmutningar | obestämd form |
| inmutningars | obestämd form genitiv |
| inmutningarna | bestämd form |
| inmutningarnas | bestämd form genitiv |


