publicerad: 2015
karlakarl
karla|karl
[ka`ra‑]
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ extra manlig karl
| Singular | |
|---|---|
| en karlakarl | obestämd form |
| en karlakarls | obestämd form genitiv |
| karlakarlen | bestämd form |
| karlakarlens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karlakarlar | obestämd form |
| karlakarlars | obestämd form genitiv |
| karlakarlarna | bestämd form |
| karlakarlarnas | bestämd form genitiv |


