publicerad: 2015
karl
karl
[ka´r]
substantiv
~en el. ~n; pl. ~ar • ⟨ngt vard.⟩ man
| Singular | |
|---|---|
| en karl | obestämd form |
| en karls | obestämd form genitiv |
| karlen (karln) | bestämd form |
| karlens (karlns) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| karlar | obestämd form |
| karlars | obestämd form genitiv |
| karlarna | bestämd form |
| karlarnas | bestämd form genitiv |


