publicerad: 2015
klamning
klam·ning
substantiv
~en • ⟨sjö.⟩ till klamma
| Singular | |
|---|---|
| en klamning | obestämd form |
| en klamnings | obestämd form genitiv |
| klamningen | bestämd form |
| klamningens | bestämd form genitiv |


