publicerad: 2015
knarkbrott
knark|brott
substantiv
~et; pl. ~ • ⟨vard.⟩ knark 1 brott 1
| Singular | |
|---|---|
| ett knarkbrott | obestämd form |
| ett knarkbrotts | obestämd form genitiv |
| knarkbrottet | bestämd form |
| knarkbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knarkbrott | obestämd form |
| knarkbrotts | obestämd form genitiv |
| knarkbrotten | bestämd form |
| knarkbrottens | bestämd form genitiv |


