publicerad: 2015
knarkaffär
knark|af·fär
substantiv
~en ~er • ⟨vard.⟩ till affär 2 knark 1
| Singular | |
|---|---|
| en knarkaffär | obestämd form |
| en knarkaffärs | obestämd form genitiv |
| knarkaffären | bestämd form |
| knarkaffärens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knarkaffärer | obestämd form |
| knarkaffärers | obestämd form genitiv |
| knarkaffärerna | bestämd form |
| knarkaffärernas | bestämd form genitiv |


