publicerad: 2015
knega
knega
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ arbeta och sträva; gå mödosamt med krokiga knän
| Finita former | |
|---|---|
| knegar | presens aktiv |
| knegas | presens passiv |
| knegade | preteritum aktiv |
| knegades | preteritum passiv |
| knega | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knega | infinitiv aktiv |
| att knegas | infinitiv passiv |
| har/hade knegat | supinum aktiv |
| har/hade knegats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knegande | |


