publicerad: 2015
knivrygg
kniv|rygg
el. knivs|rygg
substantiv
~en ~ar • till rygg 2 kniv
| Singular | |
|---|---|
| en knivrygg (en knivsrygg) | obestämd form |
| en knivryggs (en knivsryggs) | obestämd form genitiv |
| knivryggen (knivsryggen) | bestämd form |
| knivryggens (knivsryggens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| knivryggar (knivsryggar) | obestämd form |
| knivryggars (knivsryggars) | obestämd form genitiv |
| knivryggarna (knivsryggarna) | bestämd form |
| knivryggarnas (knivsryggarnas) | bestämd form genitiv |


