publicerad: 2015
knockouta
knock|outa
[‑ao´ta el. ‑ao`ta]
verb
~de ~t • knocka
| Finita former | |
|---|---|
| knockoutar | presens aktiv |
| knockoutas | presens passiv |
| knockoutade | preteritum aktiv |
| knockoutades | preteritum passiv |
| knockouta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att knockouta | infinitiv aktiv |
| att knockoutas | infinitiv passiv |
| har/hade knockoutat | supinum aktiv |
| har/hade knockoutats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| knockoutande | |
| Perfekt particip | |
| en knockoutad + substantiv | |
| ett knockoutat + substantiv | |
| den/det/de knockoutade + substantiv | |


