publicerad: 2015
koalitionspartner
koalit·ions|partner
substantiv
~n; pl. ~ koalition partner 1
| Singular | |
|---|---|
| en koalitionspartner | obestämd form |
| en koalitionspartners | obestämd form genitiv |
| koalitionspartnern | bestämd form |
| koalitionspartnerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| koalitionspartner | obestämd form |
| koalitionspartners | obestämd form genitiv |
| koalitionspartnerna | bestämd form |
| koalitionspartnernas | bestämd form genitiv |


