publicerad: 2015
koalitionsstyrka
koalit·ions|styrka
substantiv
~n ‑styrkor • till 1styrka 2 koalition
| Singular | |
|---|---|
| en koalitionsstyrka | obestämd form |
| en koalitionsstyrkas | obestämd form genitiv |
| koalitionsstyrkan | bestämd form |
| koalitionsstyrkans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| koalitionsstyrkor | obestämd form |
| koalitionsstyrkors | obestämd form genitiv |
| koalitionsstyrkorna | bestämd form |
| koalitionsstyrkornas | bestämd form genitiv |


