publicerad: 2015
konjektur
kon·jekt·ur
[‑u´r]
substantiv
~en ~er • förmodan, gissning; föreslagen läsart inom filologin
| Singular | |
|---|---|
| en konjektur | obestämd form |
| en konjekturs | obestämd form genitiv |
| konjekturen | bestämd form |
| konjekturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konjekturer | obestämd form |
| konjekturers | obestämd form genitiv |
| konjekturerna | bestämd form |
| konjekturernas | bestämd form genitiv |


