publicerad: 2015
kurbits
kurbits
[kur´bits]
substantiv
~en; pl. ~ar el. ~er 1 en folklig typ av blomsterdekoration2 en frukt
| Singular | |
|---|---|
| en kurbits | obestämd form |
| en kurbits | obestämd form genitiv |
| kurbitsen | bestämd form |
| kurbitsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kurbitsar (kurbitser) | obestämd form |
| kurbitsars (kurbitsers) | obestämd form genitiv |
| kurbitsarna (kurbitserna) | bestämd form |
| kurbitsarnas (kurbitsernas) | bestämd form genitiv |


