publicerad: 2015
kurbitsmålare
kurbits|mål·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑målarna • till kurbits 1 måla
Singular | |
---|---|
en kurbitsmålare | obestämd form |
en kurbitsmålares | obestämd form genitiv |
kurbitsmålaren | bestämd form |
kurbitsmålarens | bestämd form genitiv |
Plural | |
kurbitsmålare | obestämd form |
kurbitsmålares | obestämd form genitiv |
kurbitsmålarna | bestämd form |
kurbitsmålarnas | bestämd form genitiv |