publicerad: 2015
magnetisering
magn·et·is·er·ing
substantiv
~en ~ar magnetisera
| Singular | |
|---|---|
| en magnetisering | obestämd form |
| en magnetiserings | obestämd form genitiv |
| magnetiseringen | bestämd form |
| magnetiseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| magnetiseringar | obestämd form |
| magnetiseringars | obestämd form genitiv |
| magnetiseringarna | bestämd form |
| magnetiseringarnas | bestämd form genitiv |


