publicerad: 2015
marinfartyg
mar·in|far·tyg
substantiv
~et; pl. ~ • till 2marin 1 fartyg
| Singular | |
|---|---|
| ett marinfartyg | obestämd form |
| ett marinfartygs | obestämd form genitiv |
| marinfartyget | bestämd form |
| marinfartygets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marinfartyg | obestämd form |
| marinfartygs | obestämd form genitiv |
| marinfartygen | bestämd form |
| marinfartygens | bestämd form genitiv |


