publicerad: 2015
mariningenjör
mar·in|ingenj·ör
substantiv
~en ~er • till 2marin 1 ingenjör
| Singular | |
|---|---|
| en mariningenjör | obestämd form |
| en mariningenjörs | obestämd form genitiv |
| mariningenjören | bestämd form |
| mariningenjörens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| mariningenjörer | obestämd form |
| mariningenjörers | obestämd form genitiv |
| mariningenjörerna | bestämd form |
| mariningenjörernas | bestämd form genitiv |


