publicerad: 2015
normalgrad
norm·al|grad
substantiv
~en • (ett brott) av normalgrad varken grovt el. ringa
| Singular | |
|---|---|
| en normalgrad | obestämd form |
| en normalgrads | obestämd form genitiv |
| normalgraden | bestämd form |
| normalgradens | bestämd form genitiv |


