publicerad: 2015
näringsförbud
när·ings|för·bud
substantiv
~et; pl. ~ näring 1 förbud
| Singular | |
|---|---|
| ett näringsförbud | obestämd form |
| ett näringsförbuds | obestämd form genitiv |
| näringsförbudet | bestämd form |
| näringsförbudets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| näringsförbud | obestämd form |
| näringsförbuds | obestämd form genitiv |
| näringsförbuden | bestämd form |
| näringsförbudens | bestämd form genitiv |


