publicerad: 2015
omordning
om|ordn·ing
substantiv
~en ~ar omordna
| Singular | |
|---|---|
| en omordning | obestämd form |
| en omordnings | obestämd form genitiv |
| omordningen | bestämd form |
| omordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omordningar | obestämd form |
| omordningars | obestämd form genitiv |
| omordningarna | bestämd form |
| omordningarnas | bestämd form genitiv |


