publicerad: 2015
orangutang
orangut·ang
[oraŋgutaŋ´]
substantiv
~en ~er • en människoapa
| Singular | |
|---|---|
| en orangutang | obestämd form |
| en orangutangs | obestämd form genitiv |
| orangutangen | bestämd form |
| orangutangens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| orangutanger | obestämd form |
| orangutangers | obestämd form genitiv |
| orangutangerna | bestämd form |
| orangutangernas | bestämd form genitiv |


