publicerad: 2015
ordvrängning
ord|vräng·ning
substantiv
~en ~ar ord 1 vrängning
| Singular | |
|---|---|
| en ordvrängning | obestämd form |
| en ordvrängnings | obestämd form genitiv |
| ordvrängningen | bestämd form |
| ordvrängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ordvrängningar | obestämd form |
| ordvrängningars | obestämd form genitiv |
| ordvrängningarna | bestämd form |
| ordvrängningarnas | bestämd form genitiv |


