publicerad: 2015
ortdrivare
ort|driv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑drivarna • till ort 2 drivare
| Singular | |
|---|---|
| en ortdrivare | obestämd form |
| en ortdrivares | obestämd form genitiv |
| ortdrivaren | bestämd form |
| ortdrivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ortdrivare | obestämd form |
| ortdrivares | obestämd form genitiv |
| ortdrivarna | bestämd form |
| ortdrivarnas | bestämd form genitiv |


