publicerad: 2015
ortdrivning
ort|driv·ning
substantiv
~en ~ar • till ort 2 drivning
| Singular | |
|---|---|
| en ortdrivning | obestämd form |
| en ortdrivnings | obestämd form genitiv |
| ortdrivningen | bestämd form |
| ortdrivningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ortdrivningar | obestämd form |
| ortdrivningars | obestämd form genitiv |
| ortdrivningarna | bestämd form |
| ortdrivningarnas | bestämd form genitiv |


