publicerad: 2015
planeringschef
plan·er·ings|chef
substantiv
~en ~er planering chef
| Singular | |
|---|---|
| en planeringschef | obestämd form |
| en planeringschefs | obestämd form genitiv |
| planeringschefen | bestämd form |
| planeringschefens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| planeringschefer | obestämd form |
| planeringschefers | obestämd form genitiv |
| planeringscheferna | bestämd form |
| planeringschefernas | bestämd form genitiv |


