publicerad: 2015
priorinna
pri·or·inna
[‑in`a]
substantiv
~n priorinnor • ställföreträderska till abbedissa
| Singular | |
|---|---|
| en priorinna | obestämd form |
| en priorinnas | obestämd form genitiv |
| priorinnan | bestämd form |
| priorinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| priorinnor | obestämd form |
| priorinnors | obestämd form genitiv |
| priorinnorna | bestämd form |
| priorinnornas | bestämd form genitiv |


