publicerad: 2015
prioritetsrätt
pri·or·itets|rätt
substantiv
~en • till 3rätt 2 prioritet
Singular | |
---|---|
en prioritetsrätt | obestämd form |
en prioritetsrätts | obestämd form genitiv |
prioritetsrätten | bestämd form |
prioritetsrättens | bestämd form genitiv |