publicerad: 2015
randhav
rand|hav
substantiv
~et; pl. ~ • till rand 1 hav
| Singular | |
|---|---|
| ett randhav | obestämd form |
| ett randhavs | obestämd form genitiv |
| randhavet | bestämd form |
| randhavets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| randhav | obestämd form |
| randhavs | obestämd form genitiv |
| randhaven | bestämd form |
| randhavens | bestämd form genitiv |


