publicerad: 2015
ricinbuske
ric·in|buske
substantiv
~n ‑buskar ricin buske
| Singular | |
|---|---|
| en ricinbuske | obestämd form |
| en ricinbuskes | obestämd form genitiv |
| ricinbusken | bestämd form |
| ricinbuskens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ricinbuskar | obestämd form |
| ricinbuskars | obestämd form genitiv |
| ricinbuskarna | bestämd form |
| ricinbuskarnas | bestämd form genitiv |


