publicerad: 2015
ruinstad
ru·in|stad
substantiv
~en ‑städer ruin 1 1stad 1
| Singular | |
|---|---|
| en ruinstad | obestämd form |
| en ruinstads | obestämd form genitiv |
| ruinstaden | bestämd form |
| ruinstadens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ruinstäder | obestämd form |
| ruinstäders | obestämd form genitiv |
| ruinstäderna | bestämd form |
| ruinstädernas | bestämd form genitiv |


