publicerad: 2015
runmästare
run|mäst·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑mästarna runa 1 mästare
| Singular | |
|---|---|
| en runmästare | obestämd form |
| en runmästares | obestämd form genitiv |
| runmästaren | bestämd form |
| runmästarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| runmästare | obestämd form |
| runmästares | obestämd form genitiv |
| runmästarna | bestämd form |
| runmästarnas | bestämd form genitiv |


