publicerad: 2015
ryggknäppning
rygg|knäpp·ning
substantiv
~en ~ar • på klänning; till knäppning 2
| Singular | |
|---|---|
| en ryggknäppning | obestämd form |
| en ryggknäppnings | obestämd form genitiv |
| ryggknäppningen | bestämd form |
| ryggknäppningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ryggknäppningar | obestämd form |
| ryggknäppningars | obestämd form genitiv |
| ryggknäppningarna | bestämd form |
| ryggknäppningarnas | bestämd form genitiv |


