publicerad: 2015
ryttla
ryttla
verb
~de ~t • om fågel: hålla sig stilla i luften med hjälp av snabba vingslag
| Finita former | |
|---|---|
| ryttlar | presens aktiv |
| ryttlas | presens passiv |
| ryttlade | preteritum aktiv |
| ryttlades | preteritum passiv |
| ryttla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ryttla | infinitiv aktiv |
| att ryttlas | infinitiv passiv |
| har/hade ryttlat | supinum aktiv |
| har/hade ryttlats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ryttlande | |


