publicerad: 2015
rättegångsförhandling
rätte·gångs|för·handl·ing
substantiv
~en ~ar rättegång förhandling
| Singular | |
|---|---|
| en rättegångsförhandling | obestämd form |
| en rättegångsförhandlings | obestämd form genitiv |
| rättegångsförhandlingen | bestämd form |
| rättegångsförhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rättegångsförhandlingar | obestämd form |
| rättegångsförhandlingars | obestämd form genitiv |
| rättegångsförhandlingarna | bestämd form |
| rättegångsförhandlingarnas | bestämd form genitiv |


