publicerad: 2015
rättsmedicin
rätts|med·ic·in
substantiv
~en • till 3rätt 1 medicin 1
| Singular | |
|---|---|
| en rättsmedicin | obestämd form |
| en rättsmedicins | obestämd form genitiv |
| rättsmedicinen | bestämd form |
| rättsmedicinens | bestämd form genitiv |


