publicerad: 2015
schamantrumma
scham·an|trumma
el. sham·an|trumma
substantiv
~n ‑trummor schaman 1trumma 1
| Singular | |
|---|---|
| en schamantrumma (en shamantrumma) | obestämd form |
| en schamantrummas (en shamantrummas) | obestämd form genitiv |
| schamantrumman (shamantrumman) | bestämd form |
| schamantrummans (shamantrummans) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| schamantrummor (shamantrummor) | obestämd form |
| schamantrummors (shamantrummors) | obestämd form genitiv |
| schamantrummorna (shamantrummorna) | bestämd form |
| schamantrummornas (shamantrummornas) | bestämd form genitiv |


